Wearables kunnen de griep ontdekken? Nou … Misschien …

Verrassend genoeg zijn er geen pre-symptomatische screeningmethoden voor de gewone koude of de griep, waardoor deze virussen buitenbekend zijn om te verspreiden naar het geïnfecteerde. Echter, als we het konden ontdekken wanneer besmette mensen ziek worden, zelfs voordat ze symptomen vertoonden, konden we veel meer doen om de griep of verkoudheid te bevatten en mogelijk levens te redden. Nou, dat is wat deze groep onderzoekers in deze zeer collaborative studie uiteenzet om te bereiken met behulp van gegevens van draagbare apparaten.

Deelnemers aan het onderzoek kregen een E4-polsbandje, een draagbaar onderzoeksklasse die hartslag, huidtemperatuur, elektrodenmale activiteit en beweging meegaat. Ze droegen vervolgens de E4 voor en na inoculatie van influenza of Rhinovirus. De onderzoekers gebruikten 25 binaire, willekeurige bosclassificatiemodellen om te voorspellen of deelnemers zijn geïnfecteerd op basis van de fysiologische gegevens gerapporteerd door de E4-sensor. Hun resultaten zijn behoorlijk lang, dus ik ben maar een paar grote discussiepunten benadrukt. In een bepaalde analyse ontdekten ze dat hun model op 36 uur na inoculatie een nauwkeurigheid van 89% had met een 100% gevoeligheid en een specificiteit van 67%. Degenen zijn niet precies de wereldschudden, maar iets dat de onderzoekers dachten dat toch behoorlijk veelbelovend was.

Een belangrijke overweging voor de nauwkeurigheid van hun model is de kwaliteit van de gegevens gerapporteerd door de draagbare. Namelijk, als de gegevens die door de draagbare gegevens niet zijn gerapporteerd, niet gerenommeerd zijn, kan ook geen enkel model afgeleid van dergelijke gegevens betrouwbaar zijn. We hebben die punten hier eerder in Hackaday besproken. Een andere grote overweging is het ontbreken van een controlegroep. Je moet absoluut weten of het model gewoon iedereen als “geïnfecteerd” tagt (welke specificiteit ons een idee geeft van, om eerlijk te zijn) en een controlegroep van deelnemers die niet zijn geïnoculeerd met een ofwel zou een mogelijke manier zijn beantwoord die vraag. Gelukkig geven de onderzoekers deze beperking van hun werk toe en we hopen dat ze dit in toekomstige studies zullen verhelpen.

Studies zoals deze worden steeds vaker en de lopende pandemie heeft deze fysiologische monitoringstudies nog verder gemotiveerd. Het lijkt erop dat wearables hier zijn om te blijven, omdat het academische onderzoek met deze apparaten elke dag lijkt te intensiveren. We willen graag zien wat voor soort gegevens kunnen worden verkregen door een community-ontwikkeld apparaat, omdat we in de loop van de jaren een aantal behoorlijke indrukwekkende DIY-biosensorprojecten hebben gezien.